आमाको सम्झना "Piano" कविताबाट

www.rohitsy.com.np 

“पियानो” – (बाल्यकालका घडीहरु सम्झदैँ रचित कविता ) 

सर्जक- डि.एच. लाउरेन्स (अमेरिकी लेखक एवं कवि) 

सन्दर्भ गीत- फेरि कहाँ आउँछ फर्केर त्यो बालापनको उमेर 

(गायिकाः समिक्षा अधिकारी)

भावानुवाद लेखन

पियानो डि.एच. लाउरेन्सद्वारा लेखिएको बाल्यकाल स्मारक कविता हो । एउटा उत्कृष्ट कविता जुन कविले आफ्नो आमालाई स्मरण गर्दै लेखेका हुन् । उनले आमालाई गुमाइ सकेका छन् तर यो कविता वियोगमा लेखेको शोकगैत भने पक्कै होइन । 

        कवि यहाँ खुल्ला हृदयले आमाको अपार वात्सल्यपूर्ण माया, प्रेम, स्‍निग्ध र प्रगाढ सम्बन्धलाई सम्झन्छन् । यसमा उनी भाव भक्तिपूर्वक आमाप्रति आसीन अपार श्रद्धालाई एङ्कित गर्दै ती यादहरुका भेलहरुमा हराउन पुग्छन् । 

जब कवि पियानोलि हेर्छन् ,उनका मनमा विभिन्न खाले भावहरुको तरङ्ग उत्पन्न हुन्छ र तिनै स्मृतिका सँगालोमा हराउन पुग्छन् । उनी यहाँ दुई व्यक्ति विशेषलाई ठोस आकार दिन चाहन्छन् । एक आफूलाई सानो बालकसरह र अर्को ती अस्तित्व स्व्कार गरेकी महिला जसलाई आमाको रुपमा लिन्छन् । ती आमारुपी ईशले पियानो बजाइराखेकी छिन् र त्यो बालक तिनकै घुडाँसामु पैतला थिचिरहेको छ तपानि उनले कुनै प्रतिक्रिया जनाइनन् । यद्यापि त्यो बालकतिर नजर घुमाइन् र मधुर मुस्कान दिइन् ।

          अब त्यो बालकको अस्तित्व स्वीकार गरेको पुरुषले आफ्ना बालापनका दिनहारु सम्झन थाल्छ । ऊ यसरी ती स्मृतिका भेलका यसरी रुमालिन्छ कि आफ्नो वास्तविकतामा ऊ फर्किन सक्दैन । ऊ चाहेर पनि अतीतका ती मिजसिला, रमाइला, हाँसिला, लोभलग्दा पलहरु भुलल्न सक्दैन । उसका यथार्थमा आउन छाहने हरप्रयास विफल हुन्छन् र तितो सत्यमा आउन आफूलाई सक्षम पाउँदैन ।   

पुनः कवि एक न्यानो र आरामदायी कोठामा रहेको अनुभूति गर्छ यद्यापि त्यो साँझ अत्यन्त चिसो छ । ऊ आफ्ना वरिपरि परिवारका सदस्यहरु र समकक्षीहरुका माझमा भाका हालेरत गाइरहेको रव पियानो धुनसँगै मग्नमस्त भइरहेको आभाष हुन्छ । यी सम्झनाका तस्बीरहरुबाट ऊ अचानक विथोलिन्छ र गहिरो बेचैनी र छट्पटीका साथ नियास्रो पलहरुका साथ लुकामारी खेल्छ। निज आमाको संसारिक चिरविदालाई स्वीकार्छ । 

    अतः ऊ सारै खिन्न, दुःखी, निराश र मर्माहित हुनपुग्छ । आफ्नो पौरुषतलाई भुलेर पेरि बालकसरी रुन थाल्दछ । 

महत्त्वपूर्ण बुदाँहरु 

 कविका सम्झनाका तस्बीरहरु ताजा एवं निर्मल रहनु, 

 अतीतका पलहरु बारम्बार याद गर्नाले वर्तमान अवस्थादेखि दिक्कदारी हुनु, 

 बालापनको अनुभूतिहरुसँग आफूलाई सम्हाल्न नसक्दा मनमा खिन्नता रहनु, 

 सङ्गीत र वाद्यवादनले मनाव जीवनसँग प्रत्यक्ष सम्बन्ध स्थापित, 

 सङ्गीतका मद्दतले बाल्यकालका क्षणहरुमा डुबुकी मार्न सक्नु, 

 मातृप्रेम र वात्सल्यकी प्रतिमूर्ति आमाको भक्तिमा लीन ,

 आमालाई गुमाइरहेको पल र कल्पनाबाट टाढिदाँ निराश र निरुत्साहित,

 परिपक्कतालाई ख्याल नगरी शिशुसरह रुन थाल्नु, 

भावानुवाद प्रस्‍त्रोता

अपूर्ण ( रोहित सिंह यादव)

वतनः गु. न.पा. ०७, बर्दिया

नेपाल आमाको जय होस् !!!